Oj, dawno nie pisałam w swoim pamiętniku. Latka lecą. Czuję to w kościach i nie tylko 😉 Na świat też patrzę trochę już inaczej. Jak to mówią: „Stary pies nie szczeka na próżno” – przysłowie jakuckie.

Zrezygnowałam z  fałszywych przyjaciół. Przylgnęli, wylizali pysk – nie powiem, przynosili pyszności – nie zaprzeczę, wkupili się w moje łaski do tego stopnia, że straciłam suczy rozum, zaufałam, wpuściłam na teren, dałam wejść do własnej budy, pozwoliłam jeść ze swojej miski. I to był błąd! Zżarli co się dało, najbardziej moje zaufanie. Straciłam czujność której nauczyło mnie szczenięce życie. Cóż, trochę czasu upłynęło, wylizałam sobie co mnie bolało, wtuliłam się w stare futro Szeryfa i… w sumie dobrze nam się dalej żyje 😉 Nasze stado naszą siłą!

Nic nie poradzę sukom które się nudzą i psom co chcą ustalać hierarchię nie na swoim podwórku…

Rada dla młodych psów i starych ale zbyt ufnych: strzeż się, bo niejedna hiena udaje psa!

Ha, to moje własne powiedzenie, z którego zaczynam być po prostu dumna 😉

PS. będę teraz pisać daty przy moich wypocinach, bo zmieniliśmy stronę www i wszystko się pomerdało…