A jednak ktoś za mną łazi i czyta moje ślady 😉 Kiedyś myłam, że nikogo nie obchodzi mój los, no może poza Panią i Szeryfem, a tymczasem… Chodzi za mną nie jeden cień malamuta i myślę, że głównie suki i w dodatku jedna drugiej daje znać, kiedy na przykład dłubię w nosie 😉 Nie dlatego, że im się podobam, wręcz przeciwnie. Łażą za mną, po cichu jak łyse lisy i patrzą kiedy się przewrócę, albo kiedy ugryzie mnie w tyłek kleszcz! Hm, śmiem podejrzewać, że węszą mój trop dość regularnie 😉 A cóż ja poradzę, że mam bogate wnętrze, marzenia i piękny malamuci uśmiech? Czyżby to wiosna uczyniła ze mnie narcyzkę?