Za nami super trening. Jak zwykle: udany weekend=udany trening i to w najlepszym towarzystwie 🙂 Nasz zaprzęg w najlepszym młodym składzie: Tawah, Rosa, Nanuk, Tashu pocieczkowa i Pocahontas. Gościnnie Harley i Kojący Dotyk z Domi, Justynka, Gosia, Mirek i Dorota z husky. Ach! Gwiazda dnia to oczywiście nasz kucyk Dyzio 😛

Zawody to właściwie jedyna okazja by spotkać prawdziwych maszerów, takich co od lat tworzą swoje zaprzęgi i dla psów zmienili swoje życie, kompletnie im podporządkowując, rezygnując z uciech życia na koszt psów, sprzętu, utrzymania, treningów, zawodów i po prostu swojego czasu… To magiczny czas, bo spotykasz ludzi którzy myślą i czują podobnie jak ty, bo możesz pogłębiać swoją wiedzę, dzielić się doświadczeniami, radzić, uczyć się. To czas psiarzy i ogromnych emocji sportowych, które budują twoją więź z psami sportowcami. To chwile zapomnienia od codzienności, pracy zawodowej, problemów i rachunków.

Och, cóż to były za zawody! Wspaniałe! W świetnym towarzystwie, psy w bardzo dobrej formie, Nuka i Pyro towarzysko, ale też bardzo zadowolone. Przyjechaliśmy na miejsce późnym wieczorem. Zajęliśmy ostatnie wolne miejsce na stake-out. Tak wielu zawodników dawno nie było na zawodach! Cudnie 🙂 Rozbiliśmy 3 steka-outy baaardzo blisko siebie, prawdziwa socjalizacja dla chłopaków malamucich i husky. Psy nakarmione wylegiwały się po kilkugodzinnej podróży, a my delektowaliśmy się kolacją z grilla. Następny dzień powitaliśmy z gorącą kawą na wypełnionym po brzegi psami zaprzęgowymi placu. Nasz zaprzęg: Tawah, Rosa, Nanuk i Pocahontas pobiegł naprawdę fajnie. To super zgrany team, choć widzimy, że Nanuka aż skręca, że Tawah jest liderem i ogólnie podziwianym malamutem. Musi się od niego nauczyć koncentracji, obojętności na zaczepki i tej niezmiernej miłości do Grześka. Tawah jest niesamowity! Pocahontas to princes w zaprzęgu, gdyby była dziewczyną, pewnie w trakcie wyścigu zerknęłaby w lusterko czy ładnie wygląda :))) Rosa… mamuśka w super kondycji dopiero co odchowanej Dziewiątki i energia ją roznosi! Hurra! Wreszcie bez dzieci! Wreszcie wolność!!! Dwa dni zawodów minęły wspaniale. Nasze malamuty otrzymały brąz, zaraz po zaprzęgach grenlandów (na 1 miejscu jak zawsze Mistrz Świata Waldek).

Kilka miesięcy temu wrócił do nas z Holandii Pyro, rodzony brat Pocahontas. Szukamy mu nowego domu. Pyro to piękny imponujący samiec, bez kompleksów. Oddamy go najchętniej aktywnej i konsekwentnej osobie, do domu bez innych psów. Pies został przebadany na stawy i oczy, wyniki idealne. Zna podstawowe komendy, ładnie chodzi na smyczy, biega przy rowerze. Osoby poważnie zainteresowane zapraszamy do kontaktu.

W ostatni weekend nasza czwórka wystartowała w Pucharze Polski. Tawah, Rosa, Nanuk i Pocahontas spisali się świetnie! Dziękujemy Jagodzie Waśkowskiej za piękne zdjęcia. Wkrótce nasz fotoreportaż.

Nasze malamucie dzieci Z Klanu Wydry, które mieszkają z nami: Rosa Stepu (3 lata), Honor (10 lat), Jamajka (7 lat), Tashu – Kojący Dotyk (1,5 roku), Idaho (6 lat) i Pocahontas (3 lata) ❤️

Fot. Weronika Karasiewicz

Hodowla to bardzo ciężkie wyzwanie i ogromna odpowiedzialność. Dzięki niej poznaliśmy wielu wspaniałych ludzi, którym nasze malamucie dzieci zmieniły życie, a dla nas zostali Przyjaciółmi. To największa nagroda za nasz trud hodowlany, poświęcenia, nieprzespane noce, stresy. To największa nagroda. Dziękujemy, że jesteście z nami 🙂

Tawaha kupiliśmy 3 lata temu od maszerki z Rosji. To ideał malamuta o cudownym charakterze, imponującym wyglądzie, rzadkim umaszczeniu i zawsze gotowym do współpracy z człowiekiem, lider naszego zaprzęgu. Olbrzym „z sercem na dłoni”, czuły i delikatny. Na filmie ze swoimi dziećmi: Tecumsehem, Tańczącą w deszczu i Tipi 🙂

Wielkimi krokami, jak co roku, zbliża się super babski wiosenny trening. Oczywiście mężczyźni też będą obecni, ale to my – super kobietki – będziemy gwiazdami tego dnia i nawet otrzymamy tradycyjny kwiatek 🙂 Maseczki błotne gwarantowane! Wszystkich właścicieli malamutów Z Klanu Wydry chcących wziąć udział w treningu, rajdzie z psami i ognisku – zapraszam do kontaktu. A tak było w zeszłym roku:

Za nami bardzo mokry trening dwójkami: Tawah i Tashu,  Rosa i Nanuk, łoś i łoś, oraz Idaho i Beyla 😜😎💪🏿
Żeby sprawę jeszcze skomplikować dodam, że na samym początku treningu na duży zaprzęg Justyny husky wpadły sarny. Justyna musiała zatrzymac rozpędzone i pobudzone psy, wezwała swego tatę i ten z Tawahem i Tashu ruszyli z pomocą, by odpiąć Justynie szalonego i napalonego na sarenki Togo i przypiąć do… malamutów właśnie, by szczęśliwie i bezpiecznie wrócić do domu 🤗 Potem ruszyła Rosa (3 miesiące po porodzie a już w tak doskonałej formie!!!) z Nanukiem i… tuż za nimi z lasu wyłoniły się dwa ogromne łosie! Ależ one robią susy! I mimo swej ogromności biegną w kompletnej ciszy wyrzucając daleko przed siebie długaśne nogi… Co za widok! Dobrze, że malamuty tego nie widziały, bo jeszcze w kompleksy by wpadły 😛

Sudety. Wędrówka z Wilczego Wzgórza w Jaworku do Międzygórza (Tawah, Rosa, Nanuk, Tashu i łajki jakuckie: Sasza i Katia) Po drodze Wodospad Wilczki. Kiedyś Międzygórze nazywało się Wölfelsgrund czyli… Wilcza Ziemia ❤️
Taaak, bardzo miłe dla nas otoczenie 🤗

Rosa i Tawah w Sudetach

Malamuty to dostojne i dumne psy? Eeeee, nie zawsze 😛 Gdy jest szansa na mizianie, zamieniają się w polarne misie !